Week 2 - Feels like home

Na een weekje wennen en ingewerkt te zijn, beginnen we ons steeds meer 'thuis' te voelen. Gasten zijn enthousiast en soms verbaasd dat we hier zomaar even een half jaar de toko gaan runnen. Voor onszelf was het runnen van een hostel vanaf dag 1 al de normaalste zaak van de wereld. Een paar vragen hier een paar vragen daar, maar op de eerste dag al hadden we voor ogen wat wíj wilde met het hostel. Bijna alle elektonische apparaten waren kapot toen we ariveerde en de helft van het keukengerij was er niet of was aan vervanging toe. Na dit alles te hebben gekocht en vervangen, was de boekhouding aan de beurt. JP heeft de balans opgemaakt terwijl ik,  met mijn voeten op tafel en met het niet al te beste internet, contact onderhield met Nederland. Maar om het beeld goed weer te geven, hij nu languit op de bank ligt terwijl ik aan het zwoegen ben op een 'kort' verhaaltje.

Een hostel runnen? Dat is niets nieuws meer, maar het wennen aan het land en de gebruiken is een ander verhaal.

Voor de TV-reperatie gingen we, met de voor hier veel te luxe,dunne en dure tv, naar een reperatiewinkeltje in de stad. Omdat de tv te groot was voor achterop de scooter belde we een tuktukdriver om ons op te halen en ons te vervoeren door de enorme chaos van Matara. We wisten hoe de wegen waren omdat we zelf 2 scootertjes hebben, maar in een tuktuk is het toch weer een hele andere beleving. Een soort scooter op 3 wielen, met een blije Srilankaan, een lege fles cola met benzine en een half lege fles sterke drank met sterke drank. De tuktukdriver maneuvreerde van links naar rechts naar het midden en weer naar links op de weg om zo de, veel te hard in het midden van de weg rijdende, bussen te ontwijken. Wij gaan er vanuit dat deze busdriver minstens 1 maar waarschijnlijk meer lege drankflessen naast zich heeft staan, want de manier waarop ze rijden is onvoorstelbaar.

Bij elke winkel die we in gingen, en dat waren er nogal wat omdat de tv voor veel winkeltjes te luxe was om te repareren, werd iedereen door de tuktukdriver aan de kant geduwd omdat er 'blanke' klanten waren. Het waren steeds nogal rare en ongemakkelijke momenten voor ons, omdat wij het helemaal niet erg vonden om te wachten tot we aan de beurt waren.

Zo was het ook bij de bank. We moeten per maand een bepaalde commisie betalen aan booking.com. De hoogte hiervan hangt af van het aantal boekingen van die site. We kwamen daar aan met de scooter en werden gelijk vriendelijk onthaald door 1 van de guards. Al zagen we toen we binnen kwamen al snel dat hij waarschijnlijk een.soort portier was, omdat alle andere guards in tegenstelling tot hem een shotgun in hun hand hadden. Een erg veilig gevoel ;). De man verwees ons gelijk door naar een bureau met 3 nog in plastic verpakte stoelen, waarschijnlijk om het er nieuw uit te laten zien. De wonderlijke keuze om de prachtige, marmer uitziende, pilaren babyblauw te verven, hielp daarbij niet echt mee.

We konden helaas niet gelijk geholpen worden, omdat de man die ons zou helpen nog aan het lunchen was. Na zelf ook geluncht te hebben gingen we weer terug naar de bank met zijn prachtige babyblauwe pilaren. De man die ons zou helpen kwam ook net terug van lunch en zijn vrouwelijke collega's links en rechts van hem ook. Beide met een half gevulde fles sterke drank, die ze achter zich op een kastje neerzetten. Een apart gezicht :)

We werden vriendelijk geholpen en al met al ging het nog redelijk vlot, ondanks het feit dat de man, en een collega die hij erbij had gehaald, er niet echt uit zagen alsof ze snapte wat ze zelf deden. Maar na een woordenwisseling in het, voor ons, onverstaanbare Singalees, knikte hij en gingen wij er maar vanuit dat het goed was gegaan.

Kijkend naar zee, die 10 meter van mij vandaan.tegen de rosten klost, en de zon, die iets verder weg is maar wel ontzettend dichtbij voelt, bedenk ik me dat het verhaaltje wel weer lang genoeg is. Vele andere gebeurtenissen en anetdokes zullen we vast leggen op camera en anders in ons volgende verhaaltje.

Wij genieten enorm en jullie hopelijk ook.

Tot snel!

Pietertje & Skip